Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

φτιάνοντας βανίλια με τον φίλο τον Πολύκαρπο !! Νο2


Ενώ είχαμε βάλει 4 σακιά ζάχαρη και περάσαμε το επικίνδυνο σημείο των 112 βαθμών, αποφασίσαμε να προσθέσομε και άλλα δυο σακιά ακόμα !!!

Δεν ξεχάσαμε και την σκόνη σκόρδο για παν ενδεχόμενο αυτόν το καιρό!!! Προσθέτουμε και λίγο ξινό για να μην γίνει καραμέλα το μίγμα όταν παγώσει!!






Το μίγμα είναι έτοιμο πιασαμε τους 117 βαθμους!!! αρχίζει η συσκευασία σε πλαστικά σακουλάκια !

Περίπου 2 κιλά το κάθε ένα!


Τα μωρά μας θα φάνε υποβρύχιο !!!

Τιμή στο μαγαζί από έμπορα μελισσοκομικών τροφών 1,20 ευρώ το κιλό!!

Τιμή μονοφασικής μηχανής και καζανιού όλα ανοξιδοτα, περίπου 3 χιλιάρικα!!

Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Κρητική πολιτεία !! 1896- 1913

Νομίζω ότι αξίζει μια αναφορά στην εποχή της Κρητικής πολιτείας !!

ψάχνοντας στο διαδυκτιο βρήκα μερικά στοιχεία που νομίζω ότι αξίζει να τα αναφέρω για μια απλή αναφορά στην ιστορία της Ελλάδος!!


η Σημαία της Κρητικής πολιτείας από το 1896 έως το 1913 όπου και έγινε η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα


χαρτονόμισμα των 25 δραχμών!! με αριθμό σειράς 004 !!!!!!



νόμισμα των 5 δραχμών !! από την άλλη αν δεν κάνω λάθος η κεφαλή του πρίγκιπα Γεωργίου
ύπατου αρμοστή!


χαρτόσημα για την απαραίτητη γραφειοκρατία!!








Η ιστορία γράφτηκε με αίμα , τιμή σε αυτούς που το δώρισαν!!

φτιάνοντας βανίλια με τον φίλο τον Πολύκαρπο !! Νο1

Λόγω απειρίας του συνγραφεα πάνω στα software, το φιλμάκι για τον τρόπο παρασκευης βανίλιας αναγκάστηκα να το κάνω σε δυο τμήματα για να καταφέρω να το αναρτήσω, για αυτό ζητώ συγνώμη!!!



Εδώ ο φίλος μας ο Πολύκαρπος έχει ήδη βάλει το νερό να βράζει και τώρα προσθέτει την ζάχαρη !






Ενώ ο βρασμός φτάνει στους 111 βαθμούς το μίγμα αρχίζει και φουσκώνει επικίνδυνα!! Χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να μην ξεχειλίσει, με αποτελέσματα δυσάρεστα με 112 βαθμούς κελσίου!!!

Αυτό ισχύει μέχρι τους 114 !! μετά τον βρασμό σταματάει το φούσκωμα και επανέρχεται στην σωστή στάθμη!! Κάναμε ένα πείραμα , βάζοντας ένα πορσελάνινο παλιό πιατακι του καφέ ,μέσα στο μείγμα ελπίζοντας να σταματήσει το φούσκωμα και τον περίσσιο κοχλασμό ( φουσκάλες). Αυτό το μάθαμε στο σχολείο, πριν πάρα μα πάρα πολλά χρόνια!!!!! Και να που τα καταφέραμε!!



Σάββατο 8 Μαρτίου 2008

Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980

Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.
Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά.
Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο Chat room και γράφοντας ; ) : D : P Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

Αρενοτόκες μέλισσες!!

Σε αρκετά βιβλία, αναφέρουν ότι μετά από έλεγχο μεγέθους στην διατομή του κελιού, η βασίλισσα εναποθέτει το ανάλογο αυγό !!! Αν είναι μεγάλο το κελί είναι αγονιμοποίητο ή το αντίθετο!!!!
Αυτήν την εντύπωση είχα και εγώ μέχρι πριν 6 μέρες!!! ΜΑΛΙΣΤΑ μέχρι πριν 6 μέρες !!! Διότι μετά από αυτό που είδα άλλαξα γνώμη!!! Μετά από ένα τυπικό έλεγχο πάνω σε ένα πλαίσιο, ψάχνοντας την πρώτη κυρία, αλλά ελέγχοντας και για άλλα (βαρόα, ασκοσφεροση κλπ κλπ....)είδα κάτι εντελώς τρελό!!! Μια μελισσουλα με το κωλαράκι μέσα σε ένα κελί,!!!! Μάλιστα !!! Έκανε το αυγό!!! Την παρακολούθησα και πάει λίγο παραπέρα και ξανακάνει το ίδιο!!! Δεν ήταν διαφορετική από τις άλλες και ούτε κινούσε το ενδιαφέρον για την συμπεριφορά της όταν απλά περπαταγε πάνω στο πλαίσιο!!! Σημάδεψα την περιοχή και χθες κάνοντας έλεγχο είδα ότι εκεί ήταν πάρα πολλά κυφινοκελια!!!
Δεν χρειάζεται βέβαια να σας πω ότι υπήρχε βασίλισσα στο διπλανό πλαίσιο , με παρά πολύ καλή απόδοση γέννας!!! Το μελίσσι αποτελούνταν από 6 πλαίσια γόνο με περσινή βασίλισσα!!
Τέτοια αναφορά δεν έχω δει σε κανένα βιβλίο ή περιοδικό που έχω διαβάσει!!
Σε συζητήσεις με φίλους, μου έχουν αναφέρει ότι οι κηφήνες που βγαίνουν από αρενοτόκες μέλισσες έχουν πολύ καλή απόδοση!!!
Και ρωτώ!!!!! Μήπως τους κηφήνες δεν τους κάνουν οι βασίλισσες???

Τριήμερο μελισσοκομικό εκπαιδευτικό σεμινάριο!

Ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ με συνεργασία με τον Μελισσοκομικό Σύλλογο Νομού Χανίων " Η ΜΕΛΙΣΣΑ" διοργανώνει τριήμερο μελισσοκομικό εκπαιδευτι...